„Lubię, kiedy jesteś cicho” — brzmi pierwsza linijka słynnego wiersza miłosnego Pablo Nerudy, który będzie znany każdemu, kto dotarł do AP hiszpańskiego w szkole średniej. Pisarz, przedstawiony w oryginalnym filmie Netflix Burning Patience, z pewnością miał wyjątkowe przemyślenia na temat tego, co tworzy namiętny romans. W tej niekonwencjonalnej historii miłosnej, której akcja rozgrywa się na tle niestabilnej sytuacji politycznej w Chile, jego teoria sprawy zostaje wystawiona na próbę.
Istota: Młody rybak Mario (Andrew Bargsted ) ma większe ambicje zostania pisarzem, a szansę zbliżenia się do kogoś, kto urzeczywistnił takie marzenie: słynnego poety Pabla Nerudy (Claudio Arredondo). Mario zostaje listonoszem autora, na co reaguje piskiem podniecenia, który może być zarezerwowany dla spotkania z Papieżem. Wydaje się, że ta dwójka w niewytłumaczalny sposób szybko nawiązuje przyjazny związek, w którym to momencie Mario przechodzi do realizacji swojego kolejnego celu: miłosnego związku z urzekającą Beatriz (Vivianne Dietz).
Beatriz i Mario zaczynają wymieniać się miłością listy, jednak ich epistolarny romans jest dla niego pełen frustracji. Jako pisarz, Mario nie wydaje się być w stanie przenieść swoich pomysłów na stronę, nawet jeśli pomysły przychodzą łatwo w rozmowie z jego artystyczną inspiracją. Taka natychmiastowa konsultacja Nerudy i jego pracy niesie ze sobą zarówno obietnicę, jak i niebezpieczeństwo, a Mario musi nauczyć się trudnych lekcji na temat konsekwencji używania cudzych słów zamiast własnych.
O jakich filmach będzie Ci przypominać?: Trudno nie pomyśleć o Nerudzie z 2016 roku, w którym poeta również wystąpił w roli drugoplanowej – między innymi dlatego, że reżyser tego filmu, Pablo Larraín, był producentem wykonawczym Burning Patience. Jednak główny wątek fabularny może przywodzić na myśl filmy takie jak Mój tydzień z Marilyn czy Bogowie i potwory, w których pełen zapału i niewinności młody człowiek zostaje wciągnięty w urok enigmatycznego artysty.
Występ Warte obejrzenia: film taki jak ten potrzebuje soczystego, romantycznego tropu o sarnich oczach, aby sprzedać powagę koncepcji. Na szczęście Andrew Bargsted jako Mario właśnie to robi. Wnosi radość i zapał do życia młodej osoby, która bez skruchy wierzy, że świat wciąż należy do nich.
Pamiętny dialog: „Obietnica jest o wiele lepsza niż prawda, Neruda radzi, doradzając poetyckiemu językowi Mario, jak napisać odę do ukochanej. To porada pisarska, która wydaje się niebezpieczna w swojej mądrości teraz w erze randek online.
Seks i skóra: Chociaż film jest o miłości i romansie, jest bardziej o pojęcie niż praktyka. W jednym momencie fizycznej pasji Płonącej cierpliwości ujęcie urywa się w momencie, gdy ubrania zaczynają się zsuwać.
Nasze ujęcie: film Rodrigo Sepúlvedy jest niezmiennie przyjemny. Burning Patience nigdy nie olśniewa, ale zawsze zachwyca. Jest wystarczająco dużo wglądu w to, jak ludzie łączą się poprzez poezję i język, aby podnieść ją ponad standardową opowieść romantyczną, chociaż weź tę rekomendację z przymrużeniem oka od dowolnego pisarza (jesteśmy predysponowani do lubienia wszystkiego, co analizuje nasze rzemiosło). W 90 minutach i zmianach film nigdy nie jest zbyt mile widziany, ale udaje mu się zapewnić w pełni rozwiniętą historię miłosną.
Nasze wezwanie: TRANSMISJUJCIE! Płonąca cierpliwość może nie podpalić świata, ale jest przyjemnym spojrzeniem na to, jak poezja nie zawsze jest językiem miłości, jak się wydaje. Wcześniejsza wiedza lub studiowanie Nerudy nie jest konieczne, aby cieszyć się tym filmem o tym, jak wpłynął na ludzi – aw szczególności na jedną osobę.
Marshall Shaffer jest niezależnym dziennikarzem filmowym z Nowego Jorku. Oprócz Decider, jego prace pojawiły się także w Slashfilm, Slant, Little White Lies i wielu innych. Wkrótce wszyscy zdadzą sobie sprawę, jak bardzo ma rację co do Spring Breakers.
