House of the Dragon to serial fantasy. Bezstronny prequel Game of Thrones (2011-2019), to drugi prezent w ramach serii, stworzony przez George’a R.R. Martina i Ryana Condala dla HBO. Condal i Miguel Sapochnik są showrunnerami.
Oparta głównie na elementach powieści Kominek i krew, kolekcja jest o około 200 lat wcześniejsza niż okazje do Gry o Tron, 172 lata wcześniej niż początek Daenerys Targaryen , potomek tytułowego rodu królewskiego i 100 lat po zjednoczeniu Siedmiu Królestw w ramach Podboju Targaryenów.
Wliczając w to obsadę, przedstawienie ukazuje początek szczytu Domu Smoka, główne okazje i obejmującą wojnę domową Targaryenów o sukcesję, często nazywaną „Tańcem smoków”. ”.
House of the Dragon otrzymał zamówienie od razu do serii w październiku 2019 r., z castingiem rozpoczętym w lipcu 2020 r., a główne zdjęcia rozpoczęły się w kwietniu 2021 r. w Wielkiej Brytanii. Premiera serialu odbyła się 21 sierpnia 2022 roku, a główny sezon składał się z dziesięciu odcinków. 5 dni po premierze serial został przedłużony do sezonu 2 House of the Dragon.
House of the Dragon, sezon 1: Streszczenie
„House sezonu Smoka 1.” Gdy tylko ludzie widzą uprzywilejowaną konkretną osobę, w ich myślach pojawia się z góry przyjęte wyobrażenie o niej. Zakładają, że jakaś uprzywilejowana osoba będzie przez cały czas nieodpowiednia. Naprawdę czują, że ona lub on podejmą kwestie bez zastanowienia. Naprawdę czują, że nie wiedzą, ile ludzie muszą zapłacić, aby wspiąć się po drabinie. Rhaenyra mogła potrzebować wystarczającego przywileju, aby zostać spadkobierczynią Żelaznego Tronu, jednak zasłużyła na swoje dziedzictwo.
Oczywiście, nie można zaprzeczyć, że na jednym poziomie była dodatkowo seksowna-kierował konkretną osobą, która działała lekkomyślnie, nie zastanawiając się dwa razy. Jednak z czasem zmodyfikowała się i zrealizowała swoje zadania. Kiedy ojciec doradził jej o śnie Aegona, nie do końca zrozumiała, co on oznacza. Po prostu wiedziała, że jest to jedna rzecz konieczna, jednak w tamtym momencie jej działania nie były pod jej wpływem.
Jednak powoli, kiedy samopoczucie Viserysa zaczęło mówić nie, a kwestia sukcesji została podniesiona bardziej niż standardowo w King’s Touchdown, do myśli Rhaenyry zaczęło przenikać, że powierzono jej zadania, które miały określić przeznaczenie totalnego Westeros. Mimo to była w stanie dylematu. Chciała wiedzieć, czy jej ojciec, Viserys, naprawdę wierzy, że „melodia lodu i kominka” jest prawdziwa. Musiała wiedzieć, co jej ojciec czuł, gdy siedziała na Żelaznym Tronie. Chciała wiedzieć, czy naprawdę zauważył w niej jakąś korzyść, czy też robił to tylko dlatego, że była jego córką.
Rhaenyra była zazwyczaj informowana przez tych, że jej deklaracja wobec Żelaznego Tronu może zostać zakwestionowana równie szybko jak Viserys miał syna. W żaden sposób nie rozumiała, jak duże znaczenie przypisywano płci i w jaki sposób stawała się ona głównymi standardami, na których jednostki opierały głównie swoje osądy. W żadnym wypadku nie czuła, że nie jest w stanie zrobić jednej rzeczy tylko dlatego, że jest damą. Rhaenys bardzo wcześnie poradziła jej, że procenty w żadnym wypadku nie będą na jej korzyść, bez względu na to, jak odniosła sukces lub na jakie zasługiwała. Koncepcja Rhaenyry różniła się nieco od koncepcji Rhaenys.
Jeśli Rhaenyrze nie podobało się ustawienie biurka, miała nieustanną chęć, by to pokazać. Rhaenyra nie chwytała się Żelaznego Tronu jak Otto Hightower, jednak wypełniała swoje obowiązki wyłącznie z powodu wiary w siebie i odkryła, że jest w stanie rządzić Siedmioma Królestwami. Z czasem pojawił się rodzaj wielkoduszności, która okazała się nieodzowną częścią jej nieświadomości. Zachowywała się jak królowa. Istniała chęć wzniesienia się ponad prywatne ambicje i tęsknoty i naprawdę okazała się wspaniałą władczynią, taką, którą pamięta historyczna przeszłość.
Po Rhaenys najprawdopodobniej była tą, która miała pragnienie i dążenie do patrzenia ponad drobiazgi i brania pod uwagę lepszego dobra. Na samym końcu zauważyliśmy, że Rhaenyra jest zainteresowana tym, co myśli jej ojciec. Chciała po prostu wiedzieć, czy w przepowiedni Aegona była jakaś rzeczywistość. Być może za jego pośrednictwem szukała potwierdzenia. Przywilej Rhaenyry sprawił, że została dodatkowo poświęcona jej wyzwalaczowi.
Stała się znacznie bardziej pewna siebie, gdy dowiedziała się, że Viserys w żaden sposób nie doradził Daemonowi czegoś na temat snu Aegona. To zaszczepiło w niej obowiązek. Nie musiała prowadzić wojny tylko dlatego, że czuła się urażona. Nie musiała walczyć z Alicent, ponieważ chciała zasiąść na Żelaznym Tronie. Chciała rządzić ustanawiając precedens. Chciała robić problemy w najlepszy sposób.
Nie szukała szybkiej satysfakcji, ale bezpiecznej przyszłości, która dla niektórych była zbyt daleko idąca. Wiedziała, że obowiązkiem władcy jest wznieść się ponad prywatne pragnienia, chciwość, ambicje i wszelkie przeciwne występki. Wiedziała, że musi umieścić swoich rodziców wcześniej niż ona sama. Wiedziała, że ma etyczny obowiązek utrzymania zjednoczonego królestwa pod każdym względem. Nie była nieświadoma rzeczywistości. Wiedziała, że chociaż dziewczynki uważano za słabe, nie było nic bardziej kruche niż męskie ego.
Wiedziała, że robi to, na co ma ochotę; musi walczyć o swoje środki. Zawsze przypominała wszystkim, że jej obowiązkiem jako władcy nie jest po prostu zasiadanie na Żelaznym Tronie, ale robienie tego w sposób honorowy i uzasadniony. W dziesiątym odcinku „Home of the Dragon” widzimy, że Rhaenyra wielokrotnie powtarza prawdę, że nie pójdzie na wojnę, dopóki nie poczuje, że nie ma innej możliwości.
Dom smoka, sezon 1: Zakończenie, wyjaśnione
Rhaenyra musiała mieszkać tak samo jak spuścizna jej ojca, a to oznaczało, że musiała uzasadnić tytuł, który posiadał, tj. Viserysa „Pokojowi”. Ludzie tacy jak Daemon zazwyczaj uważali, że wyrażenie pokojowe jest analogiczne do słabego punktu. Tak jednak nie było. Potrzeba odwagi, by wznieść się ponad osobiste ambicje i potrzeby. Potrzeba odwagi, aby umieścić innych przed sobą. Rhaenyra była w stanie to zrobić po tym, jak została królową.
W dziesiątym odcinku „Domu smoka”, kiedy lord Corlys przybył tutaj, aby zwiększyć swoją pomoc i złożyć przysięgę wierności, Rhaenyra była zachwycona. Jej przyjemność była widoczna na jej twarzy, nawet gdy próbowała być bardzo spokojna i opanowana. Niemniej jednak nie pozwoliła, by to małe zwycięstwo dotarło do jej głowy. Mimo to poradziła chłopakom w pokoju, że chciałaby ocenić swoje wybory przed rozpoczęciem wojny. Mimo to trzymała się przekonań swojego ojca i tego, co udało jej się osiągnąć.
Szukała twojego pełnego królestwa. Wiedziała, że musi skorzystać z godnej metody. Jednak żal jest silną emocją. Ma zdolność przerobienia nawet najpotężniejszej osoby. Lucerys był nieszkodliwym chłopcem. Nie chciał nikogo skrzywdzić. Dźgnął Aemonda w oko, ale z pewnością nie była to jedna rzecz, którą robił świadomie. To był wypadek. Młodzi ludzie nie byli wystarczająco ostrożni, aby wiedzieć, jakie konsekwencje mogą mieć ich działania.
Rhaenyra czuła się bardzo opiekuńcza w stosunku do każdego ze swoich dzieci, a zwłaszcza w stosunku do Lucerys, która była jednak bardzo młodsza. Najprawdopodobniej, gdyby jej to pozostawiono, nigdy nie wysłałaby ich jako posłańców. Kiedy informacja o zabiciu Lucerys przez Vhagara dotarła do Rhaenyry, nie wiedziała, czego słucha. W końcu zawaliła się chwiejna podłoga, na której stała. Ostatni wątek, który w jakiś sposób trzymał wszystkie przedmioty, teraz okazał się szkarłatny. Nienawiść w końcu otrzymała bitwę.
Proroctwo Aegona stało się nieistotne w obliczu kolosalnej straty, którą musiała ponieść mama. Ta strata była w stanie, gdy tylko raz jeszcze nawiązać ryzykowny związek z sercem. Do tej pory była w stanie zarządzać kominkiem. Udowodniła powściągliwość. Chciała być królową ludu i dla ludu. Jednak po śmierci syna zdobywca w niej kosztował sprawy. Nie obchodziły ją kary. Jej motywy stały się popychane przez prywatne agendy. Smutek sprawił, że przekroczyła tę granicę.
Nie obchodziło jej już ustanawianie precedensu. Nie dbała o to, jak zapamięta ją przeszłość historyczna. Rhaenyra spojrzała na palenisko w Komnacie Malowanego Biurka, jednak poczuła w sobie ciepło płomieni. W tych oczach było oburzenie, a ona lub on byli w stanie zniszczyć samą podstawę Hightowers. Piekło nie ma furii, którą gardziła mama. Miała zamiar zabrać to, co do niej należało, sercem i krwią, a Zieloni będą żałować tego przez lata, zanim wrócą.
Powiązane – poznaj miejsca filmowania serialu House of the Dragon
Szczęśliwy
0 0%
Smutny
0 0%
Podekscytowany
0 0 %
Senny
0 0 %
Zły
0 0 %
Niespodzianka
0 0 %
