Το Sonic Frontiers είναι η πιο πρόσφατη προσπάθεια της SEGA να ενημερώσει και να φέρει το Sonic σε ένα εντελώς νέο κοινό στην τρέχουσα γενιά κονσολών. Πολλοί από εμάς θα έχουμε παίξει ένα παιχνίδι Sonic κάποια στιγμή τις τελευταίες δύο δεκαετίες, αλλά αυτό αντιπροσωπεύει μια αλλαγή στην ιδέα από τις γελοιότητες του side-scrolling των πρώτων επαναλήψεων, σε μια νέα και φιλόδοξη έκδοση ανοιχτού κόσμου που δεν συμβαίνει πάντα παραδώσει αυτό που υπόσχεται.
Ένα όμορφο, αν και κενό παιχνίδι.
Το Sonic Frontiers εκτυλίσσεται σε έναν άγνωστο κόσμο για το γνωστό καστ και το πλήρωμα των χαρακτήρων και εναπόκειται στον Sonic να μάθει τι συμβαίνει, γιατί μεταφερθήκαμε εδώ και πώς να σώσει τους φίλους του από το κάπως φρικτό η μοίρα του να είναι ένα ψηφιακό κατασκεύασμα σε έναν πραγματικό κόσμο, που δεν μπορεί να κάνει τίποτα για τον εαυτό του.
Σχετικό: A Plague Tale: Requiem Review: A Tale of Sibling Love with Rats and Fire (PS5)
Η ιδέα του παιχνιδιού είναι απλή και η ιστορία ελάχιστη, όπως συμβαίνει συνήθως με τα παιχνίδια Sonic, αλλά σε προηγούμενες εκδόσεις το gameplay και τα επίπεδα θα αντισταθμίζουν πάντα αυτό, ωστόσο, αυτή τη φορά δεν είναι έτσι.
Θα περάσετε πολύ χρόνο τρέχοντας γύρω από έναν από τους τέσσερις κύριους χάρτες «ανοιχτής ζώνης», συλλέγοντας διάφορα αντικείμενα από τα διάσημα δαχτυλίδια, σπόρους για να αυξήσετε δύναμη και άμυνα, και ένα συλλεκτικό εξαρτημένο από τον χάρτη που θα σας επιτρέψει να βοηθήσετε τον εγκλωβισμένο συμπατριώτη σας. Εκτός από αυτά τα τρία, θα αναλάβετε επίσης να βρείτε τα Koco’s, που είναι οι κάτοικοι του νησιού, και να τα φέρετε στους μεγαλύτερους με αντάλλαγμα την αύξηση της ταχύτητας ή της χωρητικότητας του δακτυλίου σας.
Sonic Frontiers – Runnin’and Runnin’
Όλο το τρέξιμο, κανένα από τα πυροβόλα.
Οι ίδιοι οι χάρτες στο Sonic Frontiers αισθάνονται σε μεγάλο βαθμό άδειοι, με διάφορες μικρές προκλήσεις που πρέπει να ολοκληρώσετε για να ξεκλειδώσετε τον χάρτη, δευτερεύοντα αφεντικά που θα σας ανταμείψουν με κλειδιά και εργαλεία για να ξεκλειδώσετε τα θησαυροφυλάκια και την περίεργη κανονική συνάντηση εχθρού που δεν δεν παρέχει καμία πρόκληση. Ενώ συζητάμε τον χάρτη, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να ξεφύγουμε από τα φρικτά γραφικά pop-in από τα οποία υποφέρει το παιχνίδι. Θα τρέχετε στους μεγάλους ανοιχτούς κόσμους και θα βλέπετε συνεχώς πλατφόρμες, ράγες, δέντρα, προκλήσεις κ.λπ. να εμφανίζονται φαινομενικά από το πουθενά, κάτι που μπορεί να κάνει τον σχεδιασμό μιας διαδρομής απογοητευτικό και κουραστικό.
Τα θησαυροφυλάκια και το τέλος. Τα αφεντικά χαρτών είναι ένα από τα λυτρωτικά χαρακτηριστικά του παιχνιδιού, με τα θησαυροφυλάκια να είναι ψηφιακοί κόσμοι στους οποίους θα ταξιδέψετε στον κυβερνοχώρο και θυμίζουν τα προηγούμενα παιχνίδια στο επίπεδο του σχεδιασμού τους. Σύντομη, γρήγορη, ως επί το πλείστον πλάγια κύλιση ή σε ράγες και απλά μια έκρηξη για να προσπαθήσετε να ολοκληρώσετε όλους τους στόχους με μία κίνηση.
Σχετικά: Evil West Review – Style AND Substance (PS5)
strong>
Goku… Sonic συγγνώμη.
Τα αφεντικά για καθέναν από τους τέσσερις χάρτες είναι γιγάντιοι Τιτάνες που πρέπει να νικήσετε για να προχωρήσετε. Μόλις αποκτήσετε όλα τα σμαράγδια που θα μεταμορφώσετε σε Super Sonic, το soundtrack θα αλλάξει σε ένα θέμα χέβι μέταλ και θα πετάτε τριγύρω προσπαθώντας να πέσετε αυτά τα τεράστια πλάσματα. Το όλο θέμα μοιάζει πολύ σαν το Dragon Ball και βρήκα τον εαυτό μου να εύχομαι να υπήρχαν περισσότερες περιπτώσεις αυτών των Τιτάνων σε όλο το παιχνίδι.
Οι σκληροί θαυμαστές του Sonic θα λατρεύουν το Sonic Frontiers και όσο περισσότερο το έπαιζα. Ομολογουμένως, τόσο περισσότερο αναπτύχθηκε για μένα, αλλά για ένα παιχνίδι που διαφημίζεται από τη SEGA ως gamechanger και ένα παιχνίδι που θα αλλάξει τον τρόπο που σκεφτόμαστε για το Sonic, στο σύνολό του αναμφίβολα απέτυχε.
Το
Sonic Frontiers πραγματοποιήθηκε αναπαραγωγή και έλεγχος σε έναν κωδικό που παρέχεται από το Indigo Pearl.
Ακολουθήστε μας για περισσότερη ψυχαγωγική κάλυψη στο Facebook, Twitter, Instagram και YouTube.
